۴ نشانه‌ی کمبود پروتئین

تاریخ انتشار:  ۱۴۰۳/۰۴/۰۹  -   تعداد بازدید:  200

پروتئین یکی از اجزای اصلی سازنده‌‌ی بدن است. نقش کلیدی در ساختار و عملکرد عضلات، پوست، آنزیم‌ها و هورمون‌ها دارد. کمبود پروتئین زمانی است که مصرف شما نتواند نیازهای بدن شما را برآورده کند. شدیدترین شکل کمبود پروتئین به نام کواشیورکور شناخته می‌شود که اغلب در کودکان کشورهای در حال توسعه که سوء تغذیه و رژیم‌های غذایی نامتعادل در آن‌ها شایع‌تر است، رخ می دهد.

علائم کمبود پروتئین ممکن است شروع شود حتی زمانی که کمبود پروتئین حاد نباشد.

این مقاله ۴ علامت کمبود یا مصرف کم پروتئین را فهرست می‌کند.

۱- کبد چرب

​​​​​یکی از علائم کواشیورکور، کبد چرب یا تجمع چربی در سلول‌های کبد است. این وضعیت ممکن است باعث التهاب، زخم کبد و نارسایی بالقوه کبد شود.

تحقیقات نشان می‌دهند که ممکن است تغییرات در میکروبیوم روده، میتوکندری و سلول‌های پراکسیزومال، منجر به اختلال در سنتز پروتئین‌های انتقال‌دهنده‌ی چربی، معروف به لیپوپروتئین‌ها شوند و بیماری کبد چرب با کمبود پروتئین رخ دهد.

۲- مشکلات پوست، مو و ناخن

​​​​​​​کمبود پروتئین ممکن است با تغییراتی در پوست، مو و ناخن‌ها که عمدتاً از پروتئین ساخته شده‌اند، همراه باشد.

به عنوان مثال، کمبود پروتئین ممکن است بر رشد و ساختار مو تأثیر بگذارد که می‌تواند منجر به شکلی از ریزش مو به نام تلوژن افلوویوم شود. تلوژن افلوویوم زمانی رخ می دهد که میزان ریزش مو در روز افزایش زیادی پیدا می‌کند و موهای بیشتری از فاز رشد (آناژن) وارد فاز ریزش (تلوژن) می شوند.

۳- از دست دادن توده‌ی عضلانی

عضلات شما بزرگ‌ترین مخزن پروتئین بدن شما هستند. هنگامی که پروتئین رژیم غذایی کم است، بدن تمایل دارد پروتئین را از ماهیچه‌های اسکلتی دریافت کند تا بافت‌ها و عملکردهای مهم بدن را حفظ کند. در نتیجه، کمبود پروتئین می‌تواند به مرور زمان منجر به تحلیل رفتن عضلات شود.

حتی کمبود متوسط ​​پروتئین ممکن است باعث تحلیل عضلانی شود، به‌خصوص در افراد مسن. درواقع، تحقیقات نشان می‌دهند که بزرگسالان 65 سال و بالاتر باید حداقل 0.5 گرم پروتئین به ازای هر پوند وزن بدن مصرف کنند که بیش از مقدار توصیه شده روزانه 0.36 گرم است.

افزایش مصرف پروتئین ممکن است به جلوگیری از سارکوپنی، که از دست دادن آهسته‌ی عضله مرتبط با پیری است، کمک کند.

۴- اشتهای بیشتر

پروتئین نقش کلیدی در حفظ اشتها و دریافت کالری دارد. اگر پروتئین کافی مصرف نمی‌کنید، بدن شما تلاش می‌کند با افزایش اشتها و تشویق شما به یافتن چیزی برای خوردن، وضعیت پروتئین شما را بازگرداند. این ممکن است منجر به مصرف غذاهای پرکربوهیدرات و چربی برای جبران کمبود پروتئین شود که به عنوان فرضیه‌ی اهرم پروتئین شناخته می‌شود.

با این حال، غذاهای پرکربوهیدرات و چربی به اندازه‌ی غذاهایی که پروتئین بالا دارند، سیر‌کننده نیستند. با گذشت زمان، این ممکن است به خوردن کالری بیش از حد منجر شود و باعث افزایش وزن ناخواسته و چاقی شود.